بازگشت دوباره فیلم American Psycho به تیتر اولها پس از ۲۵ سال
مری هرون در جشنواره ترایبکا ۲۰۲۵ از تداوم تأثیرگذاری فیلم American Psycho و شباهتش با دنیای امروز می‌گوید.
به گزارش سینما شارپ، مری هرون، کارگردان فیلم American Psycho، در جشن بیست‌وپنجمین سالگرد این اثر در جشنواره ترایبکای ۲۰۲۵، تأکید کرد که این فیلم همچنان مانند روز اول انتشارش در سال ۲۰۰۰، با دنیای امروز ارتباط معناداری دارد.
این فیلم ترسناک که در بازه زمانی ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ روایت می‌شود، داستان بانکداری سرمایه‌گذار به‌نام پاتریک بِیتمن (با بازی کریستین بیل) را دنبال می‌کند که با تخیلاتی مرگبار درگیر است. هرون به حسن منهاج گفت که در زمان ساخت فیلم، باور داشت کارکنان وال‌استریت «دایناسور»هایی هستند که دیگر تکرار نمی‌شوند.
او ادامه داد: «نه اینکه دیگر رفتارهای حریصانه و طمع‌ورزانه در وال‌استریت وجود نداشته باشد، بلکه مدتی پس از انتشار فیلم، این رفتارها پنهان‌تر شده بودند.» با این حال، او معتقد است که مردم امروزه همچنان «از رفتارهای منفی لذت می‌برند» و از «نژادپرستی آشکار» استقبال می‌کنند؛ چیزی که او هرگز تصورش را هم نمی‌کرد.
منهاج اشاره کرد که شخصیت بِیتمن در مونولوگ‌هایش «حرف‌هایی را می‌زند که دیگران در دلشان پنهان می‌کنند»، اما در دنیای امروز، افراد با راحتی بیشتری از لحن‌های نفرت‌افکنانه و توهین‌آمیز استفاده می‌کنند. هرون با این دیدگاه موافقت کرد و گفت که او همیشه بِیتمن را بیشتر یک نماد می‌داند تا یک انسان واقعی. او توضیح داد: «پاتریک بِیتمن مثل ترکیبی از تمام چیزهای بد در سرمایه‌داری قرن بیستم و دوران ریگان است» — از جمله بی‌رحمی، نفرت از فقرا، تبعیض جنسیتی و نژادپرستی. به‌عقیده‌ی او، این شخصیت نماد «غلبه مردسالاری و پول» نیز هست.
وقتی منهاج پرسید آیا به‌نظرش «واقعیت امروز شبیه داستان فیلم شده است؟»، هرون پاسخ داد که دیدگاهش نسبت به جهان از زمان ساخت فیلم تغییر کرده است. او گفت: «آن زمان فکر می‌کردم مسیر تاریخ به سوی عدالت حرکت می‌کند، اما حالا می‌گویم شاید تاریخ بیشتر شبیه مارپیچ یا ترن هوایی باشد. شاید همیشه به‌سمت عدالت پیش نرود، ولی امیدوارم که روزهای بهتری در پیش باشد.»
او در ادامه افزود: «هرگز تصور نمی‌کردم وضعیت دنیا در سال ۲۰۲۵ چنین شود. واقعاً همه‌چیز بدتر شده؛ مثلاً فاشیسم آشکار.» او معتقد است شاید همین واقعیت تلخ باعث شده فیلم هنوز هم برای مخاطبان جذاب باشد.
هرون که همراه با گوئینویر ترنر فیلمنامه را نوشته، به محبوبیت بِیتمن در میان برخی مخاطبان امروزی اشاره کرد و گفت: «می‌دانم که فیلم در وال‌استریت خیلی طرفدار دارد و وقتی ما این را شنیدیم گفتیم: “چی؟ ما که داشتیم تمسخرشون می‌کردیم!” واقعاً نمی‌دونم چطور باید توضیحش داد.»
او حدس زد که شاید دلیل جذابیت بِیتمن این باشد که «او همه‌چیز را دارد» و «هر کاری دلش بخواهد انجام می‌دهد.»
فیلم به چند مورد هم درباره خانواده ترامپ اشاره می‌کند. در رمان سال ۱۹۹۱ که فیلم از آن اقتباس شده، نام دونالد ترامپ نیز آورده شده است. هرون گفت در آن زمان، ترامپ بیشتر یک «شبه‌سلبریتی» محسوب می‌شد و اینکه شخصیت «اِولین ویلیامز» (با بازی ریس ویترسپون) از علاقه‌ی شدید بِیتمن به ترامپ شکایت می‌کرد، به نظر او بخشی از «دلقک‌بازی»های بِیتمن بود. او یادآور شد: «در دهه ۸۰، نیویورکی‌ها اصلاً ترامپ را باکلاس نمی‌دانستند. بیشتر مثل یک جوک بود.»
در ادامه گفت‌وگو، هرون درباره انتخاب کریستین بیل برای ایفای نقش بِیتمن توضیح داد. او گفت با اینکه بازیگرانی مثل لئوناردو دی‌کاپریو در مقاطعی برای این نقش در نظر گرفته شدند، اما فقط بیل بود که فیلمنامه را به اندازه او طنزآمیز دید و همین درک مشترک باعث شد که انتخاب نهایی شود. «ما یک حس شوخ‌طبعی مشترک داشتیم و خیلی از بازیگران دیگر، حتی اگر مشهورتر از بیل بودند، فکر می‌کردند بِیتمن آدم “باحالی” است. ولی من معتقد بودم در اینجا هیچ چیز باحالی وجود ندارد. ما داریم درباره پوچی حرف می‌زنیم، نه جذابیت.»
او در پایان گفت که ساخت فیلم کار ساده‌ای نبود، اما پس از اینکه لاینزگیت تهیه‌کنندگی را پذیرفت، پروژه جان گرفت. «هرگز فکر نمی‌کردم فیلم این‌قدر مورد استقبال قرار بگیرد.»
