بازگشت مارتین اسکورسیزی به ریشه‌های سیسیلی در جشنواره تائورمینا

به گزارش سینما شارپ، مارتین اسکورسیزی، کارگردان برنده اسکار، در جشنواره فیلم تائورمینا در سیسیل که ریشه خانوادگی‌اش به آنجا بازمی‌گردد، جایزه یک عمر دستاورد هنری دریافت کرد.

اسکورسیزی ۸۲ ساله، پس از سفر اکتبر ۲۰۲۴ به سیسیل برای آغاز ساخت یک مستند، بار دیگر به این جزیره ایتالیایی بازگشته است. آن مستند از کشف لاشه کشتی باستانی Marausa 2 در آب‌های سیسیل الهام گرفت؛ کشتی‌ای که قدمتش به قرن سوم میلادی می‌رسد. در همان سفر، اسکورسیزی به شهر Polizzi Generosa رفت؛ زادگاه پدربزرگ و مادربزرگ پدری‌اش، ترزا و فرانچسکو اسکورسیزی، که پیش از مهاجرت به نیویورک در آنجا زندگی می‌کردند.

او هم‌اکنون مشغول کار روی دو پروژه مذهبی است که بخشی از آن‌ها در سیسیل فیلم‌برداری می‌شود. یکی از آن‌ها، مستندی بلند به نام «Aldeas – A New Story» است که آخرین گفت‌وگوی تصویری پاپ فرانسیس را در خود دارد. دیگری فصل دوم سریال مستند «مارتین اسکورسیزی تقدیم می‌کند: قدیسان» است که در شهر کاستوناجی در غرب سیسیل، محل یک زیارتگاه قرن پانزدهمی، فیلم‌برداری می‌شود.

اسکورسیزی در گفت‌وگویی در تائورمینا درباره پیوند عمیقش با سیسیل توضیح داد:

«در کودکی، قبل از نوجوانی، واقعاً انگار در یک روستای سیسیلی زندگی می‌کردم؛ فقط آن روستا وسط منهتن بود. ذهنیت، رفتار، زبان… همه‌چیز سیسیلی بود. بعدش ما کم‌کم آمریکایی شدیم، به‌نوعی. اما همیشه یک حس کنجکاوی درباره هویت واقعی‌ام در من وجود داشت. این حس از ریشه‌های سیسیلی و تجربه‌های مذهبی‌ام سرچشمه می‌گیرد.»

او ادامه داد:

«پایه و اساس وجود من، شیوه فکر کردن و رفتارم، همه از آن فرهنگ می‌آید. همیشه سعی کرده‌ام فقط خودم باشم؛ و آن “خود واقعی” دقیقاً از همین‌جا، از سیسیل آغاز می‌شود.»

اسکورسیزی به سفر اخیرش به سیسیل در پاییز اشاره کرد و گفت این سفرها باعث ایجاد نوعی حس آرامش در او شده‌اند. به گفته او، به‌عنوان یک آمریکایی، شاید هنوز هم راهی برای لمس دوباره لحظات راحتی و محبت دوران کودکی‌اش وجود داشته باشد؛ لحظاتی که در میان خانواده‌اش و در ساختمان‌های قدیمی محله‌های فقیرنشین تجربه کرده است.

او ارتباط خود با سیسیل را به کشتی باستانی غرق‌شده در دریای مدیترانه پیوند زد:

«وقتی درباره ریشه‌هایم فکر می‌کنم، به این می‌رسم که “اتروسک‌ها چه کسانی بودند؟ سیکِل‌ها چه؟ رومی‌ها و یونانی‌ها چطور؟” وقتی می‌خواهم ذهنم را پاک کنم، سراغ تراژدی‌های یونانی می‌روم: اِشیل، سوفوکل، اوریپید… همیشه آن‌ها را می‌خوانم و بازخوانی می‌کنم. آن‌ها برایم هم‌زمان لذت‌بخش و حیرت‌انگیز هستند.»

او گفت مراسم امشب و دریافت جایزه در تماشاخانه یونانی تائورمینا برایش معنایی ویژه دارد:

«تماشاخانه‌ای که رومی‌ها بازسازی‌اش کردند. دو روز پیش ستون‌های زیر آب را دیدیم؛ ستون‌هایی که رنگ خاکستری-سبز دارند و از جزیره‌ای به نام “خیوس” آمده‌اند. برخی از ستون‌ها هنوز همان‌جا هستند. کشتی‌ای که آن‌ها را حمل می‌کرد، حدود ۷۰ تن بار داشته است. از همان دنیای باستان، پیوندی با دنیای مسیحیت شکل گرفته که در پروژه “قدیسان” نیز حضور دارد.»

اسکورسیزی درباره مستند «قدیسان» هم توضیح داد:

«هدف این مجموعه، روایت زندگی کسانی نیست که شب‌ها می‌درخشند! پاپ فرانسیس به من گفت: “قدیسان، همان‌هایی هستند که هیچ‌وقت نمی‌بینی‌شان.” و این خیلی برایم جالب بود. در واقع، داستان قدیسان درباره سرنوشت است. اینکه چطور مفهوم “سرنوشت” از دل جهان باستان آمد و جهان امروز را ساخت. همیشه این سیر تحول برایم جذاب بوده؛ حالا دارم به ریشه‌هایش بازمی‌گردم.»