آری آستر تماشای مستند «آقای اسکورسیزی» را تجربه‌ای آرامش‌بخش خواند

به گزارش سینما شارپ، آری آستر، کارگردان شناخته‌شده‌ی فیلم‌هایی چون Midsommar و Beau Is Afraid، در گفت‌وگویی در جشنواره فیلم نیویورک (NYFF)، از مستند جدید «Mr. Scorsese» ساخته ربکا میلر تمجید کرد و تماشای آن را برای فیلم‌سازی که آثارش واکنش‌های متفاوتی برمی‌انگیزد، «تجربه‌ای آرامش‌بخش» دانست.

آستر در این نشست گفت: «برخی فیلمسازان را می‌توان الهام‌بخش واقعی دانست، کسانی که با آثارشان به تو اجازه می‌دهند از قواعد دست‌وپاگیر فاصله بگیری. من از هنر تجویزی خوشم نمی‌آید؛ من عاشق آثار دشوار و چالش‌برانگیزم.»

او در ادامه افزود: «به‌عنوان کسی که چند فیلم بحث‌برانگیز ساخته‌ام، تماشای این مستند برایم یادآور شد که حتی فیلم‌هایی مانند The King of Comedy در زمان خود چندان مورد استقبال قرار نگرفتند. دیدن اینکه The Age of Innocence هم برای برخی ناامیدکننده بود یا New York, New York را اثری آزمایشی و زیبا می‌دانند، برایم آرامش‌بخش بود.»

این مستند پنج‌قسمتی از Apple TV+ بر پایه بیست ساعت گفت‌وگوی صادقانه ربکا میلر با مارتین اسکورسیزی شکل گرفته و در آن به آثار شاخص و کمتر تحسین‌شده‌ی او از Taxi Driver و Goodfellas گرفته تا Raging Bull پرداخته می‌شود.

آستر درباره تجربه شخصی خود گفت: «دو فیلم نخست من (Hereditary و Midsommar) واکنش‌های بهتری گرفتند، اما دو فیلم بعدی (Beau Is Afraid و Eddington) انتقادات بیشتری داشتند. من گاهی از استقبال بیش‌ازحد خسته می‌شوم، اما این مستند به من یادآوری کرد که مسیر درست، صداقت در کار است.»

او افزود: «بسیاری از فیلم‌های اسکورسیزی مانند صاعقه‌اند، مخصوصاً آن‌هایی که بدون ترس از فاصله گرفتن از تماشاگر ساخته شده‌اند. هیچ چیز حساب‌شده یا تصنعی در آثارش نیست. همین صداقت، برایم همیشه الهام‌بخش بوده است.»

آستر همچنین از تجربه‌ی شخصی دردناک پس از اکران فیلم‌ها گفت: «اکران یک فیلم همیشه غم‌انگیز است؛ حتی وقتی موفق می‌شود، چون دیگر از آنِ تو نیست. وقتی مردم درباره‌اش صحبت می‌کنند، انگار دیگر نمی‌شناسی‌اش. و وقتی واکنش‌ها آن چیزی نیست که انتظار داری، واقعاً ویرانگر می‌شود.»

در این نشست که با حضور ربکا میلر، مایکل ایمپریولی، مارگارت بادی (مدیر بنیاد فیلم اسکورسیزی) و برنامه‌ریز جشنواره مدی ویتل برگزار شد، شرکت‌کنندگان از حمایت و راهنمایی‌های همیشگی اسکورسیزی از فیلم‌سازان جوان از جمله آستر یاد کردند.

میلر درباره‌ی روند ساخت مستند توضیح داد: «هسته اصلی پروژه، گفت‌وگوهای ما بود که طی پنج سال انجام شد. گاهی تا پنج ساعت با هم صحبت می‌کردیم و حتی نور طبیعی را از دست می‌دادیم. برای حفظ فضای صمیمی، گروه فیلم‌برداری را بیرون می‌فرستادم تا فقط من و او بمانیم. اسکورسیزی با صداقت کامل حاضر شد گذشته‌اش را مرور کند و درباره مسیر جدیدش حرف بزند. این گفت‌وگوها پایه و استخوان‌بندی مستند را شکل دادند.»