گفتگو

محمود بصیری : می‌خواهم از نزدیک مردم را شاد کنم

محمود بصیری، بازیگر که مدت‌هاست از تلویزیون دور شده، بیشتر ترجیح می‌دهد کارهایی انجام دهد که دل مردمش شاد شود. او نه در تلویزیون و نه در سینما بلکه از نزدیک دوستدارانش را شاد می‌کند. گویا دیگر مقابل دوربین دیده شدن برایش اهمیت ندارد و همین که مردم هنوز او را در خیابان می‌بینند و به سمتش می‌آیند، برایش کافی است.

محمود بصیری درباره پیشنهادهای جدیدش برای کار در تلویزیون و علت دوری‌اش از این رسانه می‌پرسیم که می‌گوید: درباره‌ی تلویزیون از من نپرسید، من تلویزیون را برای همیشه بوسیدم و گذاشتم کنار. اگر کار خوب هم پیشنهاد شود قبول نمی‌کنم؛ چراکه فکر می‌کنم تلویزیون دیگر به درد من نمی‌خورد. من دیگر تلویزیون بیا نیستم. خیلی‌ها برای پول به تلویزیون می‌روند اما من نه.

این بازیگر ۷۵ ساله که از صحبت‌هایش چنین برمی‌آید که از تلویزیون دلخور است، در گفتگویی با ایسنا تاکید می‌کند که دلخوری وجود ندارد. او اظهار می‌کند: تنها چیزی که در زندگی برایم بی‌ارزش است پول است. من هیچ وقت برای پول گریه نکردم و کار نکردم، نگرانی و ناراحتی‌ام برای خودم نیست بلکه برای تلویزیون است که از شأن خودش درآمده است. من حتی نقش احمدی‌نژاد که سال‌ها پیش بابت ایفای آن پول خوبی هم به من می‌دادند، بازی نکردم.

به خانه سالمندان رفتم و خودم را سیاه کردم

محمود بصیری ـ بازیگر سریال‌هایی چون «هتل»، «آرایشگاه زیبا»، «هزاردستان» و «بدون شرح» ـ درباره‌ی دلیل دوری‌اش از تلویزیون چنین توضیح داد: طی این مدت پیشنهادهای زیادی داشتم، هم در شبکه نمایش خانگی و هم در سینما و تلویزیون اما قبول نکردم. برای فیلم «پیر پسر» که حامد بهداد و لیلا حاتمی در آن ها ایفای نقش داشتند هم دعوت شدم ولی وقتی نقشم را خواندم احساس کردم که تکراری است و قبول نکردم چون من کار تکراری دوست ندارم. تلویزیون هم تا زمانی که وضعش روشن نشود دیگر اسمش را نمی‌آورم. هرکاری معرفت می‌خواهد، من عمری با علی حاتمی کار کردم و واقعا لذت بردم. شب عید ۱۴۰۱ به خانه سالمندان رفتیم و خودم را سیاه کردم و با یک دایره زنگی برای سالمندان برنامه‌های شاد اجرا کردم آنقدر تاثیر داشتم که پیرمرد ۸۰ ساله از جایش بلند شد و با من رقصید.

او ادامه داد: من اینگونه کارها را بیشتر می‌پسندم و لذت می‌برم. دلم می خواهد کاری کنم که مردم را خوشحال کنم نه اینکه دیده شوم و برای پول کار کنم. خداراشکر الان هم ۷۵ سالم است و سرحالم چون سالم زندگی می‌کنم و با دوچرخه همه جا می روم. اگر دوچرخه‌ام نباشد مریض می‌شوم. من در ایام کرونا در کلیپ کوتاهی بازی داشتم که با این ویروس شوخی کردم و با سیاه‌بازی یاد زنده‌یاد سعدی افشار عزیز را زنده کردم. این کلیپ ۱۰ دقیقه‌ای شب عید اولین سال کرونا برای فضای مجازی تولید شد و خداراشکر خیلی هم استقبال شد حتی شنیدم که در شبکه‌های خارجی هم پخش کردند. من اصولا این‌طور کارها را با ارزش‌تر می دانم تا اینکه بخواهم به خاطر پول خودم را خراب کنم و هرکاری را قبول کنم.

«آرایشگاه زیبا» با معرفت ساخته شد

وی سپس درباره‌ی سریال «آرایشگاه زیبا» که بازپخشش به تازگی از شبکه آی فیلم به پایان رسید، یادآور شد: بهترین خاطره‌ای که از «آرایشگاه زیبا» و همکاری با خانم مرضیه برومند داشتم، این است که یکسری آدم‌ها در آن کار بودند که من به نوبه خود همیشه می‌گویم «آرایشگاه زیبا» آلبوم رفتگان بود. زنده‌یاد مرتضی احمدی، حمید مهرآرا، حسین کسبیان، حسین امیرفضلی و خیلی‌های دیگر. یادشان بخیر خدا رحمتشان کند. این کار آن زمان با ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان ساخته شد اما الان شما با این پول می‌بینید که جواب تلفنتان را هم نمی‌دهند. «آرایشگاه زیبا» سراسر معرفت بود. در پشت صحنه‌ی سریال، گروهی که کار می‌کردند به عنوان مثال یک روز یکی از اعضا می‌گفت با هزینه خودم امروز آبگوشت درست می‌کنم، آن زمان همدلی و صمیمیت در کارها بود اما متاسفانه الان اینطور نیست. معرفت بود که این کار را به «آرایشگاه زیبا» تبدیل کرد اگر معرفت نبود مثل خیلی کارهای الان تلویزیون ساخته می‌شد. آن زمان اصلاً پول برایمان مهم نبود بلکه مهم این بود که کار کنیم و فردا روزی شرمنده خودمان نشویم.

بصیری گفت: راستش من مدت‌هاست تلویزیون تماشا نمی‌کنم، چون معتقدم برنامه‌ای ندارد. که مرا پای خودش بنشاند؛ یک مثالی می‌زنم، فیلم «محمد رسول الله» را ببینید. من وقتی این فیلم را تماشا می‌کنم، فاتحه می‌خوانم برای آنتونی کوئین، مصطفی عقاد و  دوبلورهایی که بودند و الان نیستند، همه را یاد می کنم، چون واقعاً کار ماندگاری شد. در حال حاضر شما فیلم و سریال‌ها را ببینید، واقعا نمی‌شود در موردشان حرف زد.

این بازیگر در ادامه صحبت‌هایش به سریال «هتل» مرضیه برومند اشاره کرد و یادآور شد: این سریال هم از جمله کارهایی بود که من واقعاً دوستش داشتم و از حضور در آن لذت بردم. خیلی از دیالوگ‌های من در این سریال؛ کاملا بداهه بود و خانم برومند از بداهه‌گویی‌ام  کیف می‌کرد.

محمود بصیری با تاکید بر اینکه از تلویزیون دلخور نیست، خاطرنشان کرد: تلویزیون دیگر به درد من نمی‌خورد. همان‌طور که می‌دانید من سال‌ها پیش به خاطر شباهت با آقای احمدی نژاد هشت سال ممنوع‌التصویر شدم و اتفاقا پول خوبی به من می‌دادند اگر نقشش را بازی می‌کردم اما این کار را نکردم. حتی خودش یک بار مرا دید و گفت چرا شما بازی نمی‌کنید؟ که من گفتم از من خواستند که کاپشن شما را بپوشم و بازی کنم که من از این کارها بلد نیستم. من دوست ندارم کسی را ناراحت و تمسخر کنم.

به «جوکر» دعوت شدم اما نرفتم

وی همچنین اظهار کرد: در برنامه «خندوانه» و «چهل تیکه» حضور داشتم. برای برنامه «جوکر» هم دعوت شدم و جزو مهمان‌های سری اول بودم که باید در مقابل امین حیایی و یوسف صیادی حضور می‌داشتم اما قبول نکردم چون شخصاً اینگونه برنامه‌ها را نمی‌پسندم. این برنامه از من دعوت کرد با هم صحبت کردیم و وقتی من قصه را پرسیدم گفتند باید دیگران را بخندانیم و خودت نخندی، هرکس خودش نخندد جایزه مال اوست که من همان‌جا گفتم ببخشید من از این کارها نه خوشم می‌آید و نه بلد هستم چون به نظرم حرکت جالبی نیست.

این بازیگر در پایان گفتگو با ایسنا در پاسخ به پرسشی درباره‌ی اظهارات رییس صداوسیما مبنی بر بازگشت چهره‌های قدیمی به تلویزیون، گفت: یک زمان قدیمی‌ها حق نداشتند به تلویزیون بروند اما الان رئیس جدید صداوسیما آمده و گفته قدیمی‌ها می‌توانند بیایند اما من می‌گویم وقتی کاری در تلویزیون نباشد، آن‌ها بیایند چه کار کنند؟! کار خوب و نظر خوب از آنها بخواهید که به تلویزیون بیایند. ما خیلی چهره‌هایی داریم که می‌توانیم از آنها استفاده کنیم.

به گزارش ایسنا، محمود بصیری متولد یکم اردیبهشت ۱۳۲۶ شهرستان شهر بابک است. این هنرمند پیشکسوت تاکنون در فیلم و سریال های زیادی ایفای نقش داشته است. “هزاردستان”، “گل پامچال”، “آرایشگاه زیبا”، “قصه های تا به تا”، “هتل”، “بدون شرح”، “کتابفروشی هدهد” از مهم ترین کارهای تلویزیونی اش است.

سینما شارپ

وب سایت سینما شارپ با هدف انتشار جدیدترین اخبار در حوضه‌های هنری که شامل:سینمای ایران، جهان، تئاتر، تلویزیون و نمایش خانگی ایجاد شده است که بتواند در کسری از زمان ممکن اخبار را به مخاطبان خود منتقل کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا