«شهر خاموش»؛ فیلمی هشداردهنده

به گزارش سینما شارپ، به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی «هنروتجربه»، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «شهر خاموش» به نویسندگی و کارگردانی احمد بهرامی با حضور کارگردان و سازندگان اثر و سحر عصر آزاد منتقد سینما شامگاه دوشنبه ۱۶ مهر در پردیس سینمایی چارسو و توسط گروه سینمایی «هنروتجربه» برگزار شد.

در ابتدای این نشست سحر عصرآزاد روزنامه‌نگار و منتقد سینما گفت: اهمیت «شهر خاموش» برای من این بود که یک الگوی روایی کلیشه‌ای آشنا و شناخته شده انتخاب کرده و با یک خوانش کاملاً مدرن آن را به درام تبدیل کرده است. ما این قصه آشنا را که مردی از زندان آزاد می‌شود و برای انتقام شخصی بازمی‌گردد و سلسله اتفاقاتی که در این راه می‌افتد، در آثار زیادی دیده‌ایم و با آن آشنا هستیم اما کاری که احمد بهرامی در این فیلم انجام داده و من آن را رویکرد مدرن می‌خوانم این است که در همین قالب، کاراکتر و قهرمانش را یک زن انتخاب کرده و در واقع آن تم انتقام جویی را نیز به موازات مادرانگی و زنانگی پیش برده است.

عصرآزاد فیلم «شهر خاموش» را در دسته فیلم‌های هشداردهنده قرار داد و افزود: در فیلم‌هایی مانند «شهر خاموش» سازنده اثر پیش از آنکه در جامعه اتفاقی بیافتد نبض جامعه و آن چیزی را که زیر پوست جامعه بوده، احساس کرده و در شکل دراماتیک اثر خودش به آن پرداخته است.

احمد بهرامی کارگردان فیلم «شهر خاموش» نیز درباره ایده پیدایش این سه‌گانه و مفهوم خاموشی گفت: در مدل سینمای من که البته من هم از افراد دیگری یاد گرفته‌ام، قهرمان به آن عنوانی که در سینمای کلاسیک وجود دارد، نیست و من به دنبال این نبودم که در فیلم یک مرد قهرمان یا زن قهرمان داشته باشم. من زمان ساخت فیلم «دشت خاموش» به این طرح رسیدم که فیلم بعدی‌ام درباره آن پسر و دختر یعنی گوهر و ابراهیم دشت خاموش باشد که صبح زود برخلاف نظر خانواده آن کوره آجرپزی را ترک می‌کنند و به شهر می‌آیند و چنین سرنوشتی پیدا می‌کنند.

وی درباره رویکرد خطی داستان عنوان کرد: در «شهر خاموش» آن حالت تکرار مثل «دشت خاموش» وجود ندارد و تکرار را در پلان‌ها و میزانسن‌هایی که مسعود امینی تیرانی نیز سهم زیادی در طراحی آنها داشته است، می‌بینیم.

مصطفی وزیری تدوینگر فیلم «شهر خاموش» نیز گفت: من از مرحله فیلمنامه همراه بهرامی بودم، احمد بهرامی سعی می‌کند از سکانس اولی که نوشته پیش برود مگر اینکه اتفاق خاصی بیافتد. بنابراین هر روزی که فیلمبرداری می‌شود طبق سکانس‌هایی که پشت سر هم می‌گیریم به نوعی ما یک تدوین موازی داریم اما در این فیلم تعمداً به خواست احمد بهرامی یک سری پلان‌های اضافه گرفتیم تا در کم و اضافه کردن دستمان بازتر باشد.

فواد قهرمانی آهنگساز فیلم نیز بیان کرد: من می‌دانستم که برای این فیلم باید سراغ یک موسیقی مینیمالیستی با ریتم‌های تکرارشونده بروم. در واقع فضای خلق موسیقی در این کارها یک فضای تعاملی است که من به عنوان فواد قهرمانی کناری می‌ایستم و این فیلم است که برای من مهم است. اساساً در موسیقی فیلمی که کار می‌کنم اگر خودم همچین تاثیری از آن نگیرم مطمئنم که فرد دیگری از آن متاثر نخواهد شد.

حسن مهدوی صداگذار فیلم گفت: یکی از خوبی‌های گروه ما این است که همه از شکل‌گیری ایده و طرح درگیر فیلم و فیلمنامه هستیم و مقوله دیگر این است که احمد بهرامی برای صدا ارزش ویژه‌ای قائل است. در این سه‌گانه یکی از چالش‌های ما این بود که قرار است دنیای صوتی یک دنیای آخرالزمانی باشد و ما همه سعی خودمان را کردیم که این فضا را بسازیم.

ناهید عزیزی صدیق نیز در پایان در مورد چالش‌هایی که در بحث طراحی لباس داشت، گفت: در مورد طراحی لباس و صحنه من دوست دارم که از کلیشه‌ها فاصله بگیرم و با توجه به فضایی که داستان دارد و به شکل متفاوتی کار کنم که تکمیل کننده شخصیت‌های قصه باشد. از آنجایی که این فیلم‌ها سیاه و سفید است باید همه رنگ‌ها را با تست سیاه و سفید انتخاب می‌کردیم.