کنفرانس مطبوعاتی هیأت داوران جشنواره فیلم برلین هفتاد و سوم با حضور «کریستین استوارت» به عنوان رئیس هیأت و «گلشیفته فراهانی» یکی از اعضای آن برگزار شد. «والسکا گریسباخ» فیلمساز آلمانی، «رادو جود» کارگردان رمانیایی، «فرانسلین میسلر» مدیر کستینگ آمریکایی، «کارلا سیمون» کارگردان اسپانیایی، و «جانی تو» کارگردان و تهیه‌کننده هنگ کنگی دیگر اعضای هیأت داوران این دوره‌اند.
کریستین استوارت در این رویداد می‌گوید سینما تا ابد پا بر جا خواهد بود و پاندمی یا اتفاقات مشابه اثری بر آن نخواهد داشت: «نگاهی بیندازید به آینه عقب خودتان. ما هرگز دست از قصه‌گویی برای یکدیگر برنداشته‌ایم.» او اضافه می‌کند: «اما از طرف دیگر فکر می‌کنم که در همه ما نیازی نیازی حیاتی و شدید به خلق اثر وجود دارد. و بله، فکر می‌کنم اگر شروع کنید به تمرکز بر روی صنعت، گفتن این حرف راحت خواهد بود که «خدای من، در حال فروپاشی است!» اما به نظر من خصوصیتی حیاتی و انکارنشدنی دارد که هرگز از بین نمی‌رود.»
کریستین استوارت اولین بار در سال ۲۰۱۰ به برلیناله رفت وقتی که در فیلم مستقل «به رایلیز خوش‌آمدید» (Welcome to the Rileys) به کارگردانی «جیک اسکات» نقش‌آفرینی کرده بود.
کریستین استوارت در مورد مسئولیت داوری جشنواره می‌گوید: «اگر بخواهم کاملاً شفاف بگویم، به شکلی دارم می‌لرزم. بار مسئولیتی است که کاملاً درکش نمی‌کنم. آماده‌ام، آماده‌ام تا به واسطه همه این فیلم‌ها و آدم‌های اطرافم تغییر کنم. فکر می‌کنم برای همین اینجا جمع شده‌ایم.»
استوارت سپس پاسخ خام‌دستانه‌ای به این پرسش می‌دهد که فیلم‌های بین‌المللی محبوبش کدامند و در مورد واکنش‌های احتمالی به پاسخش می‌گوید: «می‌دانید، مثل این است که بگویم: «من فیلم نگاه نمی‌کنم.» راستش را بخواهید، نمی‌خواهم اینجا بنشینم و ناشیانه حرف بزنم و به فیلم‌ها و فیلمسازان متوسل شوم. متأسفم که به این پرسش شما بهترین جواب را ندادم، اما می‌خواهم از دانش دیگرانی که در کنار من نشسته‌اند استفاده کنم. اما بله، ببخشید، یک بازنده‌ام، فهرستی از بهترین فیلمسازان در جیبم برای شما ندارم.»
گلشیفته فراهانی در بخشی از این کنفرانس هنر را مثل «اکسیژن» می‌داند و می‌گوید: در سال ۲۰۰۹ اینجا بودم، سالی که بسیار نسبت به امسال متفاوت بود.
