به گزارش سینما شارپ، پس از ۲۵ سال، هیلی جوئل آزمنت با خاطراتی شیرین از تجربه کاری‌اش با بروس ویلیس یاد می‌کند.
این نامزد اسکار به‌تازگی درباره دوران فوق‌العاده‌ای که به‌عنوان یک بازیگر کودک با ویلیس در فیلم «حس ششم» (۱۹۹۹) ساخته ام. نایت شیامالان داشته، صحبت کرده و چگونگی تداوم دوستی آن‌ها پشت صحنه را مرور کرده است.
آزمنت به Entertainment Weekly گفت: «بعد از اکران فیلم، در آن سال‌های پس از آن، خیلی از بروس خبر می‌گرفتم. گاهی اوقات پیام صوتی می‌گذاشت و فقط احوالپرسی می‌کرد. گاهی بدون هیچ مقدمه‌ای تماس می‌گرفت، مثلاً قبل از سفرها. فکر می‌کنم دو بار با هم به ژاپن رفتیم تا فیلم را در شهرهای مختلف به نمایش بگذاریم. او قبل از سفر تماس می‌گرفت و گاهی وقتی از مدرسه به خانه می‌آمدم، پیغام‌گیر روشن بود و او می‌گفت: “سلام هیلی جوئل. فقط خواستم سلام کنم.”»
او افزود: «باید آن نوارهای قدیمی پیام‌گیر را پیدا کنم. مطمئنم که آن‌ها را حفظ کرده‌ایم. من با دخترهای او کمی آشنا هستم، اما از زمانی که خبر بیماری او منتشر شد، با او صحبت نکرده‌ام.»
در سال ۲۰۲۲، خانواده ویلیس اعلام کردند که او پس از تشخیص بیماری آفازی بازنشسته شده است. این بیماری در سال بعد به دمانس پیش‌پیشانی-گیجگاهی پیشرفت کرد.
در فیلم حس ششم، ویلیس نقش روان‌شناس کودک دکتر مالکوم کرو را بازی می‌کند که سعی دارد به کول سیر (آزمنت) کمک کند، در حالی که او توسط ارواح ملاقات می‌شود. این فیلم نامزد ۶ جایزه اسکار شد، از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای آزمنت.
آزمنت یادآور شد: «پیش از این با تام هنکس در فارست گامپ و دیگر بازیگران بزرگ کار کرده بودم، اما در آن زمان به اندازه‌ای بزرگ بودم که بسیاری از فیلم‌های بروس را دیده باشم، و این موضوع باعث هیجان زیادی شد. این تجربه‌ای است که تمام دوران حرفه‌ای شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، جایی که با افرادی کار می‌کنید که از تماشای آن‌ها لذت برده‌اید. و این تجربه برای من به دلیل اولین باری بود که با یک ستاره بزرگ کار می‌کردم، در سنی که از شهرت او آگاه بودم.»
او ادامه داد: «بروس همه چیز را به‌طور خونسرد و با کاریزمایی فوق‌العاده انجام می‌داد و کسی بود که می‌خواستید در صحنه حضور داشته باشد تا لحن فیلمی را که می‌ساختیم تعیین کند، چون معمولاً همه چیز حول نفر اول لیست بازیگران می‌چرخد. ما فیلمنامه‌ای داشتیم که همه ما به آن اهمیت می‌دادیم و خیلی تلاش کردیم، و بروس راه را برای ما هموار کرد.»
