به گزارش سینما شارپ، در سال ۲۰۲۰، اکران فیلم ۲۰۰ میلیون دلاری “تنت” کریستوفر نولان به دلیل پاندمی کرونا و تعطیلی سینماها در خطر تعویق نامحدود قرار داشت. در طول آن تابستان، نولان که از حامیان نمایش در سینما است، میخواست فیلم هیجانانگیز جاسوسیاش اولین فیلم بزرگ باشد که در سینماهای تازه بازگشاییشده نمایش داده میشود. رئیس سابق وارنر براز، آن سارنوف و رئیس گروه فیلمهای سینمایی این استودیو، توبی امریش، موافقت کردند که فیلم را در سینما اکران کنند، به شرط اینکه نولان از برخی هزینهها صرفنظر کند.
پس از ادغام وارنر مدیا با دیسکاوری در سال ۲۰۲۲ و تغییرات مدیریتی، مایکل دلوکا و پاملا ابدی، رؤسای جدید گروه فیلمهای سینمایی، مشتاق بودند نولان را به استودیو بازگردانند؛ او نه ماه قبل از ورود آنها، به یونیورسال پیوسته بود تا فیلم “اوپنهایمر” را بسازد. نولان سابقه طولانی همکاری با وارنر براز از سال ۲۰۰۲ و فیلم Insomnia داشت. به نشانه حسن نیت، وارنر براز یک چک هفترقمی برای بازگرداندن هزینههای فیلم Tenet به او پرداخت کرد.
با این حال، این حرکت نتوانست نولان را بازگرداند. برای کسی که همچنان در خانهای ساده در هالیوود هیلز زندگی میکند و معروف است که با یک خودروی ۲۰ ساله هوندا رانندگی میکند، پول اهمیتی ندارد و چند میلیون اضافی برای او جذاب نبود. به جای آن، این برنده اسکار و شریک تهیهکنندهاش، همسرش اما توماس، تصمیم گرفتند پروژه بعدی خود را که مت دیمون نیز در آن بازی میکند، با یونیورسال و رهبر قوی آن، دانا لنگلی، بسازند.
استیون گالووی، رئیس کالج فیلم و رسانه هنرهای دانشگاه چپمن، در این باره میگوید: «برای نولان مهم است که آیا فیلم به درستی اکران میشود؟ آیا استراتژی بازاریابی صحیحی دارد؟ آیا اکران در آیمکس فراهم است؟ و آیا اجازه دارند فیلم را بدون دخالت بسازند؟ اینها همه مواردی است که نولان در “اوپنهایمر” با یونیورسال دریافت کرد. پس چرا نباید دوباره به یونیورسال برود؟»
با این حال، اقدام وارنر براز نشاندهنده جایگاه منحصربهفرد نولان در هالیوود است؛ صنعتی که در پرورش نسل جدید کارگردانانی که اسکار میبرند و سینماها را پر میکنند، دچار مشکل شده است. در واقع، نولان یکی از معدود کارگردانانی است که نامشان در بین عموم شناخته شده است. این گروه کوچک شامل کوئنتین تارانتینو و جیمز کامرون نیز میشود. استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی نیز در این جایگاه قرار داشتند، اما بازده گیشه فیلمهایشان در حال کاهش است، حتی اگر بودجههای تولید همچنان بالا باشد.
نولان با فیلم “اوپنهایمر” کاری معجزهآسا انجام داد. برنده بهترین فیلم تقریباً یک میلیارد دلار – دقیقاً ۹۷۶ میلیون دلار – درآمد کسب کرد، علیرغم درجهبندی سنی R، مدتزمان سهساعته و تمرکز بر شخصیتی تاریخی که گالووی آن را “غیرمحتملترین سوژه برای درآمدزایی در تاریخ صنعت سرگرمی” مینامد. برای نولان، نام او خودش یک برند است.
جف باک، تحلیلگر گیشه، میگوید: «کریستوفر نولان یک برند خودبنیاد است. تنها تعداد کمی از کارگردانان برای عموم مردم شناخته شده هستند و او در حال حاضر در صدر این فهرست است.»
هنوز جزئیاتی از فیلم جدید نولان فاش نشده است. این فیلم “The Prisoner” نخواهد بود، پروژهای که سالها در یونیورسال در حال توسعه بود. برخی منابع میگویند که پروژه جدید نولان یک فیلم علمی-تخیلی نیست و برخی حدس میزنند که ممکن است در ژانر جاسوسی باشد. این نکته تعجبآور نیست، چرا که نولان یک بار در نظر داشت یک فیلم جیمز باند بسازد. اما این فرنچایز از زمان بازنشستگی دنیل کریگ با فیلم “No Time to Die” در سال ۲۰۲۱، در حالت تعلیق بوده است.
نولان تنها یک کارگردان عادی نیست. علاوه بر “اوپنهایمر”، دو فیلم او از مرز یک میلیارد دلار عبور کردهاند: “The Dark Knight” و “The Dark Knight Rises.”
گالووی میگوید: «این فقط یک کارگردان معمولی نیست که مثلاً فیلم “Look Who’s Talking No. 38” یا “Sharknado” ساخته باشد. این کریستوفر نولان است.»