در ابتدای این نشست مهدویان که به صورت آنلاین در این برنامه حضور داشت، گفت: از اینکه نتوانستم بیایم ناراحتم چون ما سالی یک بار با بچه‌های مطبوعات وعده داریم. اما خوشحالم این امکان این چنین فراهم شد.
وی افزود: مدت‌ها بود. دوست داشتم. فیلم کمدی کار کنم. مدام به ایده‌های مختلف و فیلمنامه‌های مختلف فکر می‌کردم. یک روز تصادفاً امیر ژوله را دیدم. او یک داستان یک خطی را برایم تعریف کرد. و احساس کردم. این همان چیزی است. که به دنبالش هستم. اما فکر کردم. باید کمدی خودم را بسازم. من آن چیزی که الان مرسوم است.
مهدویان درباره نسبت شیشلیک با دیگر آثار کارنامه خود گفت: به هر حال هر فیلمی که کار می‌کنیم. تجربه متفاوت است. اما مؤلفه‌های خود را دارد. که تکرار می‌شود. هر فیلمسازی دوست دارد. فیلمش رنگ و بوی خود را بگیرد. کارگردان همیشه دوست دارد رد پای خود را بتواند تکرار کند. «شیشلیک» هم از این قاعده مستثنی نیست چه به لحاظ مضامین و چه شیوه اجرایی همینطور است. فیلم یک تجربه متفاوت برای من است. شباهت‌هایی به لحاظ اجرا به «لاتاری» دارد. اما در مجموع با آثار قبلی من متفاوت است.
رضا عطاران هم بیان کرد:
خوشحالم بالاخره فیلم دیده شد. من در ابتدا دوست داشتم. با آقای مهدویان کار کنم. نقش هم جای کار داشت. بعد هم عوامل دیگر باعث ترغیبم شدند. اما بیشترین چیزی که باعث علاقه‌ام شد. متن زیبای امیر ژوله بود. که خیلی خوب نوشته و بسیار تأثیرگذار است.
مهدویان درباره اصلاحیه‌های اعمال شده بر فیلم شیشلیک گفت: هر فیلمی روح و جهانی دارد. که آن جهان باید حفظ شود. و ما هم همه تلاشمان را کردیم. و با گفتگویی که با دوستان نظارت داشتیم. سعی کردیم. ممیزی به گونه‌ای باشد. که جهان فیلم لطمه نخورد. فکر می‌کنم. این نسخه که در جشنواره نمایش داده شد. همان جهان را دارد. به هر حال در بخش‌هایی تغییراتی رخ داد که ترجیح ما این بود. که این اتفاق نیفتد کسی از ممیزی استقبال نمی‌کند. و آن را به آغوش نمی‌کشد. اما ممیزی‌هایی به فیلم خورد ولی به نظرم آسیب جدی به فیلم نزده است.
