به نقل از سی ان ان، رسم است. که برندگان جایزه افتخاری سیسیل بی. دمیل به کوچه پس کوچه های حافظه خود بروند. و قسمت های پررنگ دوران کاری خود را بازگو کنند. اما جین فوندا بازیگر بزرگ سینمای آمریکا راه متفاوتی را در مراسم دیشب (۲۸ فوریه) جوایز گلدن گلوب که به صورت مجازی برگزار می شد. پیش گرفت.
فوندا در این مراسم به تجلیل و ستایش از آثار بازیگران و کارگردانانی که در این دوره نامزد شده اند، پرداخت او همینطور در خاتمه خواستار این شد. تا در هالیوود برای گفته شدن همه داستان ها هدایت و رهبری بهتری صورت بگیرد.
متن سخنرانی فوندا در مراسم گلدن گلوب ۲۰۲۱:
از همه اعضای انجمن مطبوعات خارجی هالیوود متشکرم. من، من بابت دریافت این افتخار تحت تاثیر قرار گرفته ام. از شما متشکرم.
می‌دانید، ما یک جامعه قصه گو هستیم. و در شرایط آشفته و بحرانی مانند این زمان، قصه گویی همیشه ضروری و واجب بوده است.
می دانید، داستان‌ها روشی دارند. که می‌توانند قلب ها و ذهن های ما را تغییر دهند، آنها می‌توانند به ما کمک کنند. تا همدیگر را در نور تازه ای ببینیم، همدردی و همدلی داشته باشیم و قابلیت به رسمیت شناختن این موضوع که با وجود تنوع، ما در ابتدا انسان هستیم.
می‌دانید، در زندگی طولانی خودم تفاوت های زیادی دیده‌ام و گاهی اوقات برای درک و فهمیدن برخی از افرادی که ملاقات کرده‌ام به چالش کشیده شده‌ام.
اما آشکار اگر قلب من پذیرا باشد. و به زیر سطح و ظاهر قضایا نگاه کنم، با آنها احساس نزدیکی می‌کنم.
به همین دلیل است. که همه چشمه های عظیم ادراک مانند بودا، (حضرت) محمد (ص)، عیسی مسیح، لائوتسه همه آنها با ما با داستان و شعر و استعاره حرف می‌زدند.
این گفته ها به دلیل اَشکال غیر خطی و غیر وابسته به مغز که هنر با آنها حرف می زند. در یک فرکانس متفاوت هستند.
آنها انرژی جدیدی تولید می‌کنند. که ما را تکان می‌دهد. و به حالت دفاعی ما نفوذ می‌کنند. و موجب می شوند. بتوانیم آنچه را که ممکن است. از دیدن و شنیدنش می‌ترسیدیم، ببینیم و بشنویم.
درست در همین سال، فیلم «سرزمین آواره ها» به من کمک کرد. تا حس عشق و علاقه به آوارگانی که در میان ما هستند، داشته باشم، «میناری» چشمان مرا به تجربه مهاجران که با واقعیت‌های زندگی در یک سرزمین جدید سر و کار دارند، باز کرد.
و «یهودا و مسیح سیاه»، «تبرهای کوچک»، «ایالات‌متحده آمریکا در برابر بیلی هالیدی»، «ما رینی»، «یک شب در میامی» و دیگر فیلم ها همدلی من را نسبت به آنچه که به سیاهان می گذرد، عمیق‌تر کرده اند.
فیلم «رمی» به من کمک کرد تا احساس کنم. که مسلمان آمریکایی بودن چه معنایی دارد.
«ممکن است. تو را ویران کنم» به من یاد داد که خشونت جنسی را به شیوه ای دیگر در نظر بگیرم.
داستان‌ها: آن ها واقعا می‌توانند مردم را متحول کنند.
جین فوندا در پایان خواستار این شد تا حلقه تصمیم گیران برای ساخت فیلم ها و همینطور انتخاب قصه ها بزرگ تر شود.
