لئوناردو دی‌کاپریو پس از کسب اولین نامزدی اسکارش برای “چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد” در سال ۱۹۹۳ و پیش از بازی در “تایتانیک” (Titanic) در سال ۱۹۹۷، در فیلم “سریع و مرده” نقش‌آفرینی کرد. او در این فیلم به کارگردانی “سم ریمی” که داستانی در مورد یک زن تفنگدار روایت می‌کرد مقابل “شارون استون” ظاهر شد. شارون استون که یکی از تهیه‌کنندگان این فیلم بوده در کتاب جدیدش “زیبایی دو بار زیستن” فاش می‌کند. که دستمزد دی‌کاپریو را پرداخت کرده زیرا استودیوی ترای‌استار زیر بار استخدام او نرفته است.
شارون استون می‌نویسد: “این بچه که لئوناردو دی‌کاپریو نام داشت تنها کسی بود. که در تست بازیگری موفق عمل کرد. به نظر من او تنها بازیگری بود که آمد. و گریه کرد. و در صحنه‌ای که می‌میرد ملتمسانه از پدرش خواست که دوستش بدارد.”
شارون استون به یاد می‌آورد. که استودیو به او می‌گفت:
“چرا یک بازیگر ناشناخته را انتخاب می‌کنی شارون، چرا همیشه به پای خودت تیراندازی می‌کنی؟” دی‌کاپریو اگرچه نامزدی اسکار را در کارنامه داشت. اما هنوز به یک ستاره تبدیل نشده بود. استون می‌نویسد: “استودیو گفت اگر به انتخاب او اصرار دارم می‌توانم دستمزدش را خودم پرداخت کنم. همین کار را هم کردم.”
استون برای ملحق شدن ریمی به پروژه نیز با استودیو نزاع کرده است. این بازیگر می‌گوید استودیو معتقد بوده که ریمی یک کارگردان درجه چندم است. استون اضافه می‌کند که ریمی تقریباً حاضر شد. که به رایگان فیلم را کارگردانی کند. و به همین علت استودیو او را به خدمت گرفت.
استون در مورد استفاده از قدرتش در مقام تهیه‌کننده می‌نویسد: “دستیابی به اعتبار تهیه‌کنندگی به عنوان یک بازیگر زن در کسب و کار ما اغلب یک “قرارداد پوچ” است. یعنی پول شما را پرداخت می‌کنند. اما باید خفه شوید و از سر راه کنار بروید. من این قرارداد پوچ را نمی‌پذیرم. و به آن‌ها اجازه نمی‌دهم. از پیش چنین فکر کنند. این کار غیرقانونی است، و من مایلم طبق قانون عمل کنم.”
کتاب “زیبایی دو بار زیستن” منتشر شده است.
